آسمون دلم

امروز هوا ابری وگرفته ست انگار آسمون هم بغض داره ونمیدونه چطور خودشو خالی کنه مثه آسمونه  دل من.. دیشب ذهنمو بد مشغول کرد مدام باخودم میگفتم شاید حقیقت داره وکسی نمیخواد این حقیقتو  به من بگه چندباری رو از داداشم سوال کردم سعی میکرد منو اروم کنه ولی همچنان دلم اروم نشده غوغایی توشه.

هرروز میگذره ومن همچنان امید به فردایی دارم که میدونم هیچ وقت قرار نیست برسه.

چقد زود داره94هم میگذره همه چیز درحال تغییره غیرازمن که انگارسرجام قفل شدم وفقط شاهدگذرزمان وتغییرآدمام.

چقد دلم یه خوشی ازته دل میخواد یه آرامش عمیق یه جای ساکت ودور...

شروع دوباره

ازآخرین وبلاگ نویسیم  که توسط بلاگفا نامرد وبلاگم نابود شدتا الان شش ماه واندی میگذره همیشه شروع واستارت برا من خیلی سخته ونمیدونم چی بنویسم خیلی وقته میخوام وب درست کنم اما هم حسش نبود وهم اینکه تنبلیم میشد اینجا رو فقط فقط به یه دلیل ساختم چند وقتیه که همه چی بهم ریخته ووقت حرف زدن باهم روخیلی کم داریم اینجا رو ساختم که حداقلش بشه وسط کارات حرفای منم بخونی ودورا دور بدونم حواست بهم هست