دلم بابونه وباران
دلم یک دشت بی پایان
دلم یک هم سرایی باصدای آب
دلم انگیزه می خواهد
دلم رفتن،
دلم دریا،
دلم یک ساحل ازشنهای سرگردان
دلم بادوهوای ابری وموج خروشان ومن بنشسته درساحل
دلم یک خواب میخواهد
دلم شوقی به یک رویا ... دلم پرواز میخواهد
هوای خشک و بی باران
عبوس و داغ و بی پایان
من و تاریکی و ماتم
تمام روح من آزرده از تکرار بی سامان
دلم ذوقی به یک لبخند
دلم شوقی به یک ترفند
دلم یک جرعه ازعطراقاقی نرگس وپونه
دلم تغییربی برگشت میخواهد.
ساکتم ...
ساکت!!!
اما پرم از حرفهای تلخ ...
پر از رمز و راز ...
و امروز پس از سالها احساس می کنم فهمیدم ...!
فهمیدم وقتی کسی حرفهایت را نمی فهمد ...
باید در سکوت آرام و بیصدا سوخت !!!
باید رها کرد....
باید رفت....
همیشه عادت دارم همه کارامو میزارم برا دقیقه نود واینجوری میشه ونمیدونم کدومو انجام بدم.
خیلی دلم میخواست برم کربلا حیلی ولی امسالم نشد داداشم اینا دیشب از مرز رد شدن صبح با دیدن اس مسش فک کردم مسخره میکنه چندباری رو به گوشیش زنگ زدم خاموش بود حداپشتو پناهشون انشالله سلامت برگردن
خواهرم همیشه اربعین آش نذری داره همه وسایل روخرید وگذاشته اینجا باید اشش درست کنیم اخر هفته مامان وقت دکتر داره بایدببرمش حدا کنه داروهاش گیرم بیاد چندتاقطره هم بایدبخرم که اونم اعصاب حوردی داره.. باید مدرکمو بگیرم یه کارایی شده که اگه جور بشه حتما اینجا مینویسم.
خیلی وقته که اینجاییم باید زودی کارامونو جم وجور کنیم برگردیم
خداکنه اون چیزی که انتظارشو میکشم پیش بیاد.
